hikmet birand'ın alıç ağacı ile sohbetler adlı kitabında aşağıdaki cümleler durumu özetliyor gibi
\"dikmen alıçı! sohbetlerımıze baslarken demiştin ki : Dünyayı canlandıran,şenelten,sizin ve bütün canlıların yaşayabileceği bir yurt haline getiren biziz,biz bitkiler... sohbetlerimizin sonucunda da: bir gün gelmişsin bakmıssın ki ben yokum, beni senden baska kim hatırlar!
doğru söylemişsin. seni benden baska kimse hatırlamaz artık, hatta seni kesip yok eden bile... ama sohbetlerimizi dinleyenler, sanıyorum ki, unutmayacaklardır seni. sonra belki bir gün gelir, biz de , seni,dallarında öten kuşları,çiçeklerine konan kelebekleri kendimiz gibi beller; hepimiz için şenelttiğiniz bu dünya yurdunda, onların da bizim gibi yaşamaya hakkı olduğunu anlar, hiçbirinize kıyamaz oluruz.\"
yaşasa da yaşamasa da en azından biz bu zeytin ağacını hatırlayacağız.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?