cinsiyet, gelişmişlik tartışmaları ve kimin nereye gittiğinden bağımsız ama alakalı bir şeyler eklemek istediğim konu.
binlerce sayısız örnek varken ve aslında bu birebir gerçek örnek bile yeterliyken düzen bizleri nasıl uyutuyor değil mi? hukuk diyoruz, hak, adalet vs... aslında önemli bir kısmı dayatma ve insan doğasına ters. ve biz yine bir ödül gibi görüyoruz. öyle alıştırılmışız çünkü sıyrılamıyoruz, iyice battık artık. yani bir ideoloji doğrultusunda değil söylediklerim. kanun diye, iş hayatı diye, medya diye, özgürlük diye gördüklerimiz, duyduklarımız ya da bizler için çizilenler, yazılanlar... bizi o görünmez hapishanemize daha da sabitlemek, en ufak bir umut kırıntısını dahi elimizden almak için değil mi? kaos olsun demiyorum ama bir robotsever kardeşiniz olarak insandan robota dönüşmeyelim lütfen. şiire sarılın, sanatsız kalmayın, inanç, maneviyat hepsi çok değerli... yani adalet, hukuk, hak; yazılı kağıtlar değildir, başkalarının bizim için düşünmesi hiç değildir. adalet insandır, hak insandır. insanı insandan uzaklaştıran her şey onun uyutucusudur. çok fazla nesli kaybetmeden birilerinin artık uyanması gerek. belki böyle yine aç kalırız ama en azından belki savaşlar biter kuşlar başlar...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?