televizyon içeriklerinin yetersiz olması

aslında birden çok nedene bağlı olup biraz açmak istediğim, sıkıntılı bulduğum konudur. tabi en başta, eğlence odaklılık, gerçek anlamdaki kaliteli yayın, sorgulama mesafesi ve öğretici, merak uyandırıcı konulara ayrılan süreler. tabi, bütün bunlar tek tip izleyici, tek tip kitle, toplum oluşturmaya hizmet ediyor. tüket tüket ve tüken.

bilinçli izleyicinin, bilinçli insanın kaçışına neden olduğu gibi var olan izleyiciyi de, eğlence kalıbının içine sokarak gündemden uzaklaştırma, bilme öğrenme ihtiyacını unutturma gibi özellikleri de taşıyor. tabi ki ticari yayıncılığın doğasında bu var. halk hizmeti modeli değil sonuçta, en baştan bu kabul ediliyor, en baştan düzen yanlış biliyorum ama bu ne durumda olursa olsun sıkıntılı bir nokta. hayat, eğlenceden ibaret değil. tabi ki sınıflar arası rahatlamaya ihtiyaç var ona bir şey diyemem ama sırf buna odaklanmak bir şeyleri unutturuyor. şöyle bir soru sormak isterim, yarışması olmayan bir konu kaldı mı? onun bunun yarışması var? ama şöyle tematik, sözlük mantığında ilgi çekici içeriklerin öne çıkarıldığı, daha bir belgesel tadında içerikler ne kadar var, ya da ne kadar süre/önem/prodüksiyon maliyeti ayrılıyor? en son ne zaman kitap üzerine bir tartışma, analiz programı gördük? ya da bir film incelemesi aktarıldı ya da teknoloji üzerine haber ötesinde bir yaklaşımla insanlara yeni ufuklar açıldı? en son ne zaman üretici olmanın önemi vurgulandı? bu bir kenara... bu tabi, gerçek anlamdaki kaliteli yayına da bağlanabilir.

televizyon içeriklerinin sorgulama mesafesi. yani, bir şeyleri değiştirme, ikna etme çabası, sadece tüketimi artırmak üzerine kurulu. diziler ürün yerleştirme mecrası, haberler pr çalışması ve geri kalan da sırf reklam zaten... kamu spotları bile inanırlık düzeyinde sıkıntılar yaşıyor. kendi kendini tüketiyor mecra, alan. internet mecrasının daha baskın hale gelmesinin de nedenlerinden biri...

zamanı yakalayamamak. gençliğin diline hitap etmek. önemli bir nokta. şu anki durumda, basit hedefler ve buna bağlı bir bilinçaltı üretimi mevcut. günlük yaşa, günlük düşün, günlük sev, günlük terk et. kalıcı hiçbir şey olmasın. tam tersi, senin merak uyandırman lazım. ticari yayıncılık olsan da. eğer genç kitleyi çekersen daha çok izlenirsin ama tabi bu uzun vadede çıkarlarına ters gelebilir, çok normal...

bir takım insana dair değerlerden uzaklaşmak, duygulardan özellikle. robot bir toplum isteniyor gibi. tepkisiz, ölümlere alışmış, sağına soluna bakmayan, sinmiş... bu da can sıkan bir mesele. kelimelerin sivrileşmesi, iticiliği, insana verilen değerin azalması. metanın, ürünlerin insanın ürettiklerinin insanın önüne geçmesi vs. uzayıp gidiyor. unutmayalım, vazgeçmeyelim... umut kazansın, sevgi kazansın...

baya bir uzadı afedersiniz ama birikmişlik olan bir konu. okuyanlarımıza vaktini ayırdıkları için teşekkürler...

(bkz: televizyonun gereksiz olması)

ben bile artık nadir şeyleri izliyorsam gerçekten içerik diye bir şey kalmamıştır. nokta. !