soğuktur, yalnızdır. uzun zamandır yalnızlığı bu kadar iyi simgeleyen bir sahne görmemiştim. yapının pencereleri bile sökülmüştü. o koskoca tepelerin arasında, bir başına duran yaşanmışlık, bir yerde unutulmuşluk. kim bilir hangi hayaller bırakıldı, terk edildi? Neden kaçtı insanlar? İz bırakmak böyle bir şey işte. Ama siz gitseniz de birileri anılarınızın üzerine kırmızı boyalı yazılar ile imza atmaktan çekinmiyorlar. o nedenle elde ne varsa sarılmak lazım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?