müslümanlardaki özgüven eksikliğinin nedenleri

cahilliklerinden ve keyfim kaçmasıncılıktandır kimse kusura bakmasın.
-dini camide imam, dersi okulda öğretmen bilir kafası.
-açıp bir kitap okumama veya bir şeyler gayretinde olmama.
-her şeyi allah'tan bekleme, bunun karşılığında hiçbir şey yapmama.
-bir şeyi elde etmek için herhangi bir bedeli göze alamama.
tv yokmuş, çalış seninde olsun yap propagandanı. izin mi vermiyorlar. gerekirse gelecek için bedel öde, hak bildiğin için.
ezilmiş, ezildinde bunun karşılığında ne yaptın, sokağa mı çıktın yok. ezilmemiş taraflarını da ezdirdin. her şeye biat ettin.
dışlanmaymış, seni dışlayandan ne farkı var yürü üstüne hep övündüğün iman dolu göğsüne çarpsın. dışlananda o olsun ezilende.
hep bir mazeret altına sığınma, hep bir yardım bekleme, dik duramama. şimdi beş para etmez adamların sahte hareketlerine bakar olmuşlar. senden çok çok az karşıt fikirdeki insanın senden çok sesi çıkıyorsa ne istediğinde şeyde ne de imanında ciddiyetin vardır.

bu kadar şuursuzluğun olduğu bir toplulukta da özgüven olmaz zaten.

Özgüven eksikliği yok ki. Bilimden bu kadar uzaklaşmış insanlar olarak bizdeki özgüven çok fazla.

çalışmamak, üretmemek ve buna bağlı sürekli bir hayal kırıklığı döngüsü içerisinde olmak. böyle olunca da ana kara olamıyorsun, birilerinin yörüngesinde kalıyorsun üzücü bir şekilde.

Özgüven, benliğe, nefse olan güvendir. Müslüman rabbine dayanıp güvenir. Kendi acizliğinin farkındadır. İslam düşmanlarına karşı Yüreğindeki cesarettin büyüklüğü de imanının büyüklüğü ile doğru orantılıdır.