geçenlerde bir medyada denk geldiğim başlık.
çocukken özgürce yapabildiğimiz şeylerin kısıtlanmasıyla başlayan durum büyüme. tabii bunu davranışlarımıza da yansıtıyoruz. haliyle açılan başlığa en komik durumlar yazılmış.
bana gelince;
-bamya yemeye başladığımda
-çerez tabağındaki leblebileri ayırmadan yediğimde. (^^)
büyüdüğünüzü ne zaman anladınız
Bir köy evinde geniş ailenin içinde büyüdüm. Geniş derken dede babanne amca falan aynı evde işte. Köy evlerinde misafir geldiğinde erkekler misafir odasına geçer ve sohbete başlardı. Biz çocuklar oyun oynar,büyüklerin şakalarına konu olur, çaylar için şeker taşırdik. Büyük erkeklerin sohbetinde araya giremeden edeple dinlerdik. benim için büyümüş olmak kriteri o sohbetlere lafa girebilmek idi. Zaman geçti büyüdük. Şimdi o sohbetlerde aslında içi dolu çok da şey konusulmadiginj farkediyorum. Büyüklerin sohbetine dahil olmak değil de aslında buyuklerin sıradan insanlar olduğunu farkedince büyüyor insan.
Evin büyük çocuğu olduğum için kendimi bildim bileli büyüğüm. İçim öyle değil içim hala çocuk hala yaramaz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?