GÜn doğarken her sabah
Bİr kız geçer kapımdan
Köşeyi dönüp kaybolur
Başı önde yorgunca
FAbrikada tütn sarar
Sanki kendi içer gibi
Sarakende hayal kurar
Bütün insanlar gibi
Bir evi olsun ister
Birde içmeyen kocası
Tanrı neverirse geçinir gider
yeter ki mutlu olsun yuvası
Dışarıda yağmur başalar
yüreğinde deerin sızı
Gözlerinden yaşlar akar
Ağlar fabrika kızı
oysa yatağında bile
bir gün olsun uyku girmez
İhtiyar anası gibi
kadınlığını bilemez
Makinalar diken gibi
Batar her gün kalbine
Yün örecek ellere
Her gün geçim derdinde
(bkz: haramiler)
(bkz: kar yağıyor bugün ankara'ya)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?