bu duruma alışıldıktan sonra başkasına tahammül edememe durumu ortaya çıkar.
eve girer girmez evde ses olsun diye televizyonu açarsınız.
kapıdan girer girmez laptop'ın açma tuşuna basarsınız müzik için.
yemek yaparsınız; ama hep küçük tencerede.
temizlik yaparsınız 2 hafta kirlenmez ev.
salonu toplarsınız taa ki bir arkadaşınız gelip dağıtıncaya kadar düzenli tertipli durur.
evde bir de sizden başka yaşayan tek canlı havadaki sineklerdir, gün geçtikçe onunla dertleşmeye başlarsınız.
e pek bulaşık/çamaşır çıkmaz tek kişi olunca, rahattır.
En önemlisi tuvalet olayıdır, kapı varmış yokmuş perk irdelemezsiniz
evde yalnız kalmak
diş fırçalığında tek bir fırçanın olması, kimsenin havlunuzu kullanmaması, banyo terliğini sizden başka kimsenin ıslatmaması, tuvalet terliğinin her zaman kuru olması, masaya koyduğunuz bir bardağın 1 hafta 10 gün 1 ay aynı yerde durması, sizin saçınızdan başka dökülen saç olmaması, tek başınıza gülebilmeyi öğrenmeniz bunlar hep yararıdır.
"aslinda evde yalniz degilim!" paranoyasi yuzunden ortaya cikan hadise.
https://www.youtube.com/watch?v=F3UWi7I5t0U&feature=youtu.be
huzur verir yalnız kalmak en iyisidir tabiki göreceli
kısacası istediğiniz herşeyi yaparsınız
Bi ses mi geldi gibi kuruntuların oluşmasına ve güven eksikliğine neden olur
kendi başına yaşayabilmek bir meziyettir, bir nevi ilimdir .. erbabına selam ederim ..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?