(gbkz:Mehmet Akif ersoy)'un kendisindeki ilahi merhamet hadisesinin muhteşem mahsulüdür bu eser. baştan aşağı şiir olan bu parçada kurtarıcı tabiat, milli mazi, büyük sanat hep birlikte dini ruh içinde erimiş bulunuyor.
konu şu: boğazda bir sultan yalısında mevlid okunacak. okuyacak insan bekleniyor. söz verdiği vakitte gelmez. hoca geç gelince sultan sitem eder. hoca aldırmaz çünkü dopdoludur. anlatır:
Sen de kalleşlik edersen, bize eyvahlar ola!\"
-Henüz akşamdı ki gelsem diye, düştüm de yola,
Yürüdüm haylice. Derken -hele sen kısmete bak!
-Öteden karşıma bir yaşlıca hâtûn çıkarak,
\"Azıcık dursana, oğlum!\" dedi. Durdum, nâçâr.
-Göğsün imanlıya benzer, sana bir hizmet var,
Ama reddetme ki zâten beni mahvetmiş ölüm;
Bir perişan anayım, dağ gibi evlâd gömdüm!
Kızımın canı için, bâri bu kırkıncı gece,
Şöyle bir mevlîd okutsam, diyorum, kendimce.
Nasıl etsem? Okuyan çok ya, benim yufka elim.
Hocasın, elbet okursun; hadi oğlum, gidelim.
Ne olur bir yorulursan hadi, bekletmek günah!
Sen benim yavrumu şâd et ki, rızâenlillâh!
İki dünyâda aziz eylesin Allah da seni.
Hâtûnun sözleri divâneye döndürdü beni;
Ne saray kaldı hayâlimde, ne Sultân, ne filân;
\"Çile dolsun, yürü öyleyse, dedim, oldu olan!\"
Size yüzlerce adam mevlîd okur benden iyi.
Ama bî-çâre kızın, bağrı yanık anneciği,
Yoklasın merdini, nâ-merdini, insan diyerek
Eli yüzlerce heyulaya değip boş dönecek!
Fukaranın seneler, belki siler gözyaşını
Hangi taş pekse, hemen vurmaya baksın başını,
Elin evlâdına yanmaz parasız bir kimse!
Çaresizdim sizi bekletmede, beklettimse.
-Hoca, der Valide Sultân, beni ağlatma, yeter!
Yeniden mevlîd okursun bize dava da biter.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?