ay'ın bazen gündüz de görünmesi

Ay sadece gece görülebilir diye bir şey yok. Gündüzleri de periyoduna bağlı
olarak ay da tepemizde, bütün yıldızlar da. Ama güneşin atmosferimizde
yansıyan ışınları onları görmemize mani oluyor. Atmosferimiz olmasaydı
gökyüzü gündüzleri de karanlık olacak, güneşle birlikte yıldızları da
görebilecektik.
Ay dünyamıza çok yakın olduğundan gökyüzünde görüntü olarak yıldızlardan
çok büyük görünür. Eğer konumuna göre güneşten iyi ışık alabilirse gündüzleri
de gökyüzünde rahatlıkla görünebilir. Ayın yüzeyi bir asfalt yol yüzeyi gibi
yansıtıcıdır. Koyu renktedir ama tam siyah da değildir. Biz gökyüzünde aya
baktığımızda sadece onun güneşten yansıttığı ışığı görüyoruz. Güneş kadar ışık
saçmıyor ama yine de gökyüzündeki en parlak yıldızdan 100.000 kat daha fazla
ışık yansıtabiliyor.
Gündüz havanın aydınlığı yıldızların parıltısını yok eder. Aslında parlak
yıldızların olduğu bölgede gökyüzünün parlaklığı da biraz daha farklıdır ama bu
farkı pek algılayamayız. Ama ayın olduğu bölgede ışık yeterli ise geceki gibi çok
parlak olmasa da onu görebiliriz. Hatta hava şartlarının olumlu olduğu
durumlarda hava aydınlıkken Venüs gezegenini bile görebiliriz.
Güneşi büyük bir ampul, ayı da büyük bir ayna olarak düşünebiliriz. Bazı
durumlarda ampulün ışığını doğrudan görmesek bile, aynanın yansıttığı ışığını
görebiliriz. Bu, geceleri olan durumdur. Güneşi göremeyiz, çünkü dünyamız
ondan gelen ışığı bloke etmiştir. Ayı, yani aynadan yansıyan ışığını görebiliriz.
Ampulü de, aynayı da birlikte gördüğümüz durum ise ayın gündüz görünme
durumudur.
Genellikle 'ayın karanlık yüzü' diye kullanılan deyiş şekli yanlıştır. Doğrusunun
'ayın arka yüzü' olması gerekir. Ayın dünyamız etrafındaki dönüş süresi ile kendi
etrafındaki dönüş süresi hemen hemen aynı olduğundan, biz ayın hep bir yüzünü
görürüz ama ay dünya ile güneş arasındayken bize bakan yüzü karanlık, güneşe
bakan arka yüzü aydınlıktır.