maalesef hala var olan üzücü gerçektir. okuma-yazma bilmemek; bazı köy çocuklarının gariplik, kimsesizlik ya da ailenin yanlış yönlendirmesi (tarla işleri vs.) ile çok az bile olsa devam ediyor. geçen 30lu yaşlarda bir abi vardı, konuşması filan çok güzeldi ama sayıları bilmiyordu. sıra sayısı ekranda görünmesine rağmen bu kaç diye soruyordu. çok üzüldüm, nasıl üzüleceğimi bilemedim... onun yerinde olabilirdim. okuma-yazma çok değerli. ve bunun insana kazandırdığı bilinç... köreltmeyin kendinizi...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?