şu sıralar kinyas ve kayra 'yı okuyorum.kitabın bir bölümünde ikilimiz bir oyun oynuyor. buraya aktarmak istedim.
oyunumuz şu şekilde : bir kişi bir kelimeyle oyunu başlatır. daha sonra başkası o kelime aklına ne getiriyorsa onu söyler. sonra diğeri o kelimeyle aklına ne geliyorsa onu söyler. bu şekilde devam eder. onlar birbirlerinin zihin haritalarını çok iyi bildikleri için alakasız gibi görünse de çok güzel çağrışımlar çıkarmışlardı. sınıfta öğrencilere oynatıyorum bazen.
o zaman ilk kelimemiz:
-terlik
gruda
Öğrenciniz olmak istedim. Belki de çocuk olmak istedim.
melankomik
burda öğrenciymişiz gibi davranalım o zaman :) teşekkürler.