az bilinen anadolu adetleri

yeni bişeyler daha öğrendim.
iç anadolunun bazı yerlerinde düğünlerde yakın akrabaya ve çok yakın olan eşe dosta davetiye verilmezmiş. onlar düğün zaten bizim düğünümüz diye düşünürmüş, kendilerine davetiye verilmesi hakaret sayılırmış. bi garip geldi arkadaş nitekim benim memleketimde en yakınlarından bile olsan davetiye vermemek düğünde istenmediğine yorulur, küsülür, gidilmez o düğüne. yozgatlı, tokatlı ve sivaslı arkadaşlara burdan selam iletiyorum. aydınlandım.

bir diğer adetimiz ise konya taraflarından (en azından bana konyalı bi arkadaşım bizim orda böyle yapılır diyerek anlattı). evlilik çağına gelen erkeklerin anneleri, teyzeleri, halaları falan filan işte neyse ellerine erkeğin (vesikalık) fotoğrafını alarak kapı kapı gezerler, burda gelinlik kız var mı diye sorarlarmış. tanımadıkları bilmedikleri sokaklarda, mahallelerde bu şekilde dolaşırlarmış. (mother doe'nun eline vesilalık tutuşturup konya bileti alıyorum kendisine hemen(u::p) )