güleyim mi ağlayayım mı bilemediğim kepazelik.
empati yapıp, o korumaların yerine kendimi koydum ve korumakla yükümlü olduğum kişiyi, 'öööeeeeeeaaaaaaağğğğğğhhhhh' diye korumaya çalıştığımı düşündüm. vallahi başkasını bilemem ama benim kendime saygım kalmazdı. düşünüyorum, aradan yıllar geçmiş, bu elemanlar emekli olmuşlar. torunlarına 'ben cumhurbaşkanının yakın korumasıydım.' diye hava atarak anılarını anlatıyorlar.
'bir keresinde amerika'da cumhurbaşkanımızı çekemeyen teröristleri ööööeeeeaaaaağğğğhhhh diye bağırarak püskürtmüştük. hey gidi günler hey!..'
...
olayın bir de içler acısı hali var.
bu protestonun türkiye'de yapıldığını gözünüzün önüne getirin. sizce bu videoda, ööööeeeeaaaaağğğğhhhh diye kükreyerek cumhurumuzun başını her türlü musibetten cansiperane biçimde koruyan bu kahramanlarımız nasıl tepki verirlerdi?
biber gazı?
tekme?
tokat?
yüzüstü yere yatırıp diziyle üzerine bastırmak?
basınçlı su?
plastik mermi?
tutuklamak?
seçenekler ne kadar fazla değil mi? orada ööööeeeeaaaaağğğğhhhh'tan başka bir şey yapamayanlar, burada aslan kesiliyorlar. niye? muhteşem demokrasimiz sayesinde tabii ki...
bilmem farkettiniz mi, videonun ortalarına doğru, kel olan koruma protestoculardan birinin yüzüne şefkatli biçimde dokunup şöyle diyor: 'lan oğlum, si.erler seni türkiye'de. yapma böyle.'
tam bir ileri demokrasi örneği değil mi...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?