gökhan kahraman denen köpoğlusuna sorulması gereken tek bir soru var: ''bir erkek kardeşin var. ensar vakfının yurdunu güvenli bulduğun için erkek kardeşini oraya yerleştiriyorsun. gözün arkada değil. zira vakfın yöneticileri dinine diyanetine sadık insanlar. kardeşine, kendi evlatları gibi sahip çıkacaklarından eminsin. kardeşin bir yıl boyunca ensar vakfının yurdunda kalıyor. neden sonra kardeşinde bazı farklılıklar seziyorsun. soruyorsun anlatmıyor. ama var bir şeyler. en sonunda psikiyatra götürüyorsun. psikiyatr, kardeşinle konuşuyor ve gelip sana olanları bir bir anlatıyor. meğer, kendi evin kadar güvenerek teslim ettiğin yurtta, öğretmenlerden biri kardeşinle fiili livata yoluyla ilişkiye girmiş. geceleyin odasına çağırmış. kardeşini yüzükoyun yatağa yatırmış. pijamasını sıyırmış. kardeşin o küçücük bedeniyle çaresizce beklerken, o kahpe eniği, kardeşinin üzerinde hırıltılarla gidip gelmiş. kardeşin belki de utançtan elleriyle yüzünü kapatırken, o bir yandan da kardeşinin saçlarını okşamış, boynunu öpmüş. terli göbeğini kardeşinin sırtına yatırmış... bir kere de yapmamış. ne zaman çağırdıysa, kardeşin kafasını önüne eğip odasına gitmiş, kaderini beklemiş...''
bunu öğreniyorsun. bunu öğrenmekle de kalmıyorsun. o şerefsizin aynı şeyi onlarca çocuğa daha yaptığını öğreniyorsun. adeta yurtta kendine harem kurmuş. o gece hangi çocuğu canı çektiyse onunla şenlendirmiş gecesini... yurt yöneticileri bunu senden öğreniyorlar. 'hadi yaa. demek öyle mi yapmış şerefsiz!' diyorlar.
soru şu: ne yapardın?
üstteki yazıyı yine yazar mıydın?
ensar vakfını yine savunur muydun?
bu sorular sadece gökhan kahraman denilen, adını ilk kez duyduğum köpoğlusuna değil. onun gibi düşünen ve konuşan herkese...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?