Düğün sezonundayız malum. gelen cicili bicili davetiyeleri annem bana gösteriyordu bak ne güzeller sen ise kitaplara gömülmüşsün bunları görmüyorsun falan diye. Heveslendirmeye çalışıyordu anladığım kadarıyla. Lafın nereye geleceğini kestirdim ama çaktırmadım, ver bakiim AA ne kadar tatlı bunlar dedim. sonra, çocuklara etkinlik yaptırırken kullanmak için aldığım şekilli kesen makaslarımı aldım elime, şerit şerit kestim davetiyeleri. Çok hoş kitap ayraçları oldu, peştireç olarak vereceğim çocuklara. Annem şaşkın, ben mutluyum. Kağıtlar, işi bittikten sonra israf olup çöpe gideceğine gerçek anlamda değerli olacaklar. Pişman değilim sözlük, yine olsa yine yapardım ☺
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?