Bir şey hissediyorsun, adını koyamamıyorsun. Canını yakıyor, kırgınlık falan duyuyorsun gibi, Kırılmaktan öte, parçalanmak gibi. Toplamaya çalıştıkça iyice dağılıyorsun. Bir şey var, halledemiyorsun bi türlü içinde. Müzminleşmiş bir hastalığa cebren alışmak zorunda kalmışsın gibi. Varlığını hissedemediğin, yokluğuna da alışamadığın bir şey gibi. Düzelecek mi diye soruyor, soruna cevap alamıyorsun, içindeki belirsizlik seni her gün biraz daha tüketiyor, sen ise buna izin veriyorsun. pervanenin, şem'in kendisini tüketmesine her geçen gün biraz daha alışıyor olması gibi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?