Ölmeseler aşık olurlar, şiir yazarlar, Ölümüne severlerdi. Öldüler, Şiirleri böldüler. Bir güzel kıza değil Bin cefaya güldüler… Kırmızı bir gül vermek vardı Allah'ın emriyle Ve gülmek Peygamber'in kavliyle. Vazgeçtiler! Allah'ın Peygamber'ine komşuluğu seçtiler..
![]()