Çocukluğumdan beri her zaman insanların mizacına göre tepkiler verdim. Bu sadece diğer insanlardan korktuğum içindi. Bunu gizlemek için de soytarı gibi davranmaya karar verdim. Bu benim insan sevgisine karşı son savunmamdı. Soytarı gibi davranmak diğerleriyle yüzeysel bir ilişki kurmamı sağlıyordu. Dışarıdan bakıldığında sadece gülümsüyordum. İç yüzüm ise umutsuzluk ve kaygı doluydu.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?