hemşire

zor bir mesleği icra ettiğinin farkında olan insanlardır.

kolay değil. doktorların afra tafralarını çekmek zorunda kalanları vardır. bu sebepten içinde bir eziklik büyütür kimileri.
bir yerde, "patronun işçiyi; işçinin karısını; kadının çocuğunu" bir hiyerarşi içinde azarlama eğiliminde olduğunu okumuştum. bir üstten görülen ızdırap bir alttakine büyük bir hınçla yansıtılıyor. nedense kimi hemşirelerde de bu durum vaki. bir hasta olarak karşısında bulunduğunuz müddetçe bir azarlama, bir kendinden küçük görme, efendime söyleyeyim bir "al şu tahlil sonuçlarını da s. git!" havaları... hastane dışında böyle olmadıklarını tahayyül ediyorum yine de.

(not: işbu giri bütün hemşireleri genellemez, sınıfa sokmaz. sadece bugüne kadar muhatap olunan kadarını baz alır.)