(Hürriyet aşkıyla Sultan Hamid'i deviren İttihatçı subaylar Balkan Savaşı'nda, 2 ayda Rumeli'yi ite kopuğa teslim edip gelmişlerdi. Kendilerini tek kelime eleştirmek de mümkün değildi. Aynı hızla bir yıl sonra 1.Dünya Savaşına girdik.)
Balkan Harbi Edirne Tunca adasında Türk Esir Kampı
Açlıktan ağaç kabuklarını kemiren esir askerlerimiz.
L'İllustration dergisi, No. 3660, 19 Nisan 1913 :
Edirne'nin işgali, hiç şüphesiz bana hayatımın en korkunç-acımasız izlencesini gösterdi. Edirne karşısındaki Maritza adası; Balkan Savaşları süresince ve daha sonra Edirne'nin alınışında; Türk Garnizonu dokuz aylık kuşatma süresince kelimenin tam anlamıyla korkunçtu, yorucuydu tüketiciydi, bitkin düşürücüydü. İhtiyaç maddeleri çoktan bitmişti. Tutsakların geneli; (12.000 civarında) ölmüşlerdi.(Bütün Garnizon) Kolera, tifüs, dizanteri bütün bulaşıcı hastalıklar zavallı tutsakların üzerine çullanmışlardı…Geldiğimde daha 7.000 ila 8.000 civarinda Türk çoktan ölmüş; ya da katledilmişti.Daha korkunç olanı; kötü hava koşullarıydı. Sığınak, barınak yoktu. Açıkta bırakılmışlardı ve hiç bir çıkış yolu olmayınca; ağaçların kabuklarını soyup yemişlerdi”
