bu kişi benim. Hatta hastaneye gitmek istememe nedenlerimden biridir. Bu arada sayısını bile hatırlamadığım kadarıyla iğne yemiş biriyim, sayısını hatırlayamadığım kadar çok kan aldırmış biri olarak gitmekten cidden korkuyorum.
Bu korku yeni değil ilk okul da iğne vuracaklar diye ikinci sınıftı sanırım sınıftan kaçıp ahıra kaçmış ve saklanmıştım. Babam bulmuş ve ikna etmeye çalışmıştı olum sağlığı için lazım bu diye ama ben yine de gitmemiştim. Sonra zorla götürmüştü okula iğne olayım diye bu sefer hemşire iğne vurmamıştı bi nev'i acımıştı bana.
Koca adam olduk ama hala korkuyorum nedenini belki şöyle anlatabilirim;
kan alma olayında damar yolu açmak diyorlar sanırım he işte o damar bende erzürüm peynirini açtıkça açarsınız ya o kadar ince olduğundan garibim hemşire beni deştikçe deşiyor, ben gerildikçe o da geriliyor. Hem bu gerginliği yaşamamak için hem de o demir (gbkz:şey) damarıma girmesin diye gitmemeye çalışıyorum.
evet itiraf ediyorum cidden korkuyorum ben.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?