sabahattin ali'nin 1943'de yayınladığı romandır.
şahsım tarafından yıllarca yazarı, konusu ve yayım tarihi bilinmeden, ismini duyunca popülist bir kitap olduğu önyargısıyla hep uzak kalınmıştır. ne var ki 1920-30-40'lı yıllarda geçtiğini ve yazarının bir türk olduğunu öğrenmemle birlikte kendisine bakış açım değişmiş ve tarafımda okunmuş çok beğenilmiştir ve bu önyargıdan dolayı utanç duyulmuştur.
eserin konusuna değinmeyeceğim ama yazarın kitap ile ilgili söylediği bir söz ana fikrini belirtiyor:
”dünya’nın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir!... niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz?”
kısaca okuyunuz okutunuz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?