Bana bir anımı hatırlatmıştır. Yıllar yıllar önce hermionelere gelen bir misafirin 7 yaşlarındaki, besili çocuğu hermionenin babasına gelip gidip vurmaktaydı. Çocuğun anne babası ise _ehe ehe cok komik çok tatlı yea dimi bizim afacan_ modunda çocuğu hiç uyarmamakta, hatta hermionenin babasına vurdukça keyif almaktalardi. Hermionenin babası yavaştan sinirleniyordu. Besili çocuk pata küte babaya dalmakta, ortam hafiften gerilmekte ama çocuğun ebeveynleri ses cıkarmamaktaydı. Hermionenin babası çocuğu üç dört defa olum yapma bak diye uyardı. Aileden hala ses yoktu. Cocuk gelip gidip vurmaya devam ediyordu. Hermionenin babası olum son kez uyarıyorum bana bir kere daha vurursan ben de seni döverim dedi. Çocuk inanmadığı için gidip son darbesini vurdu. O anda zaman durmuştu. Herkes ne olacak diye bakarken Hermionenin babası okkalı mı okkalı, ciddi mi ciddi tokatını şaaap diye çocuğun suratına yapıştırdı. Çocuk deli gibi bağırıp ağlıyordu. Annesi ve babası susturamadı. Yanağı kıpkırmızı olmuştu. Hermionenin babası son derecer rahat bir şekilde ben sana dedim dedi. Olanlara sinirlenen misafir aile biz kalkalım deyip apar topar gittiler ve bir daha da bize gelmediler.
İşte o gün tüm misafir çocuklarının intikamını bizim evde babam aldı. Rahat olun...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?