(gbkz:hüseyin nihal atsız)'ın (gbkz:ruh adam) kitabındaki muhteşem şiiridir. normalde dörtlük olarak yazıyorum ama sözlük silerim sizin yazım tarzınızı dercesine alt alta yazıyor.
göğsünde vurup parçalanan kalbi nihayet
bir saçları kan gözleri keskin dişi çeldi.
artık bitecek ruhunu sarsan bu şeamet
zira saçı kan sevgilinin ismi eceldi
içtin de ecel zehrini sen kendi elinle
hala bu gönül hangi uzak gölgeyi bekler
bak haykırıyor “boştur ümitler” diye dinle,
zulmette keder besteleyen gamlı köpekler
bir dinle adem ülkesinin ruhunu: yer yer
davet ediyor bak seni binlerce kucaklar...
bir sır gibi sevda gibi sessizce gezinenler
bir gün seni otlarda uzanmış bulacaklar...
kalbin benim olsun diyorum çünkü mukadder...
cismin sana yetmez mi? çabuk kalbini sök, ver!
yoktur öte alemde de kurtulmaya bir yer!
mutlak seveceksin beni bundan kaçamazsın...
ram ol bana, ruhun yeni bir aleme girsin...
yazmış kaderin: aşkıma ömrünce esirsin!
aklınla, şuurunla, hayalinle bilirsin.
mutlak seveceksin beni bundan kaçamazsın...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?