sensedim

(gbkz:Sensedim)

Görmeyelden yüzünü ben ki nigârım, sensedim…
Âh u zâr ile geçer bu rûzgârım, sensedim…
---------------------------------------------------
Gül cemalin gülşenin gül gibi arz et bana ki
Bülbül-i şûrîde-vâr, ey gül-izârım, sensedim…
---------------------------------------------------
Gönlümün şehrini kim virân ediptir zulm ile?
Gel yine ma’mur kıl, ey şehriyârım, sensedim…
---------------------------------------------------
Sohbetinden vaslının, ayrı düşelden ney gibi;
Göklere irgirmişem feryâd ü zârım “sensedim…”
---------------------------------------------------
Firkatin yolunda ben toprak, anınçün olmuşam;
K’ilede senden yana yeller, gubârım; sensedim…
---------------------------------------------------
Gel berü cânım gibi, iki cihânda sevgili
Senden özge yohdurur âlemde vârım, sensedim…
---------------------------------------------------
Ben Hümâmî, düşmüşem derdine nitekim Süheyl
Kandasın dermân, yetiş ey Nevbahar’ım, sensedim!


(gbkz:Hümami)
(15.yy.)


Ey sevgili yar, yüzünü görmeyeli, özledim...
Zamanım ah ve inlemeyle geçiyor, özledim...
---------------------------------------------------
Gül yüzünün gülşenini bana açıver
Çünkü âşık bülbül gibiyim ey gül yüzlü, özledim...
---------------------------------------------------
Gönül şehrimi kim zulm ile harab etti;
Sen gel de mamur eyle, özledim...
---------------------------------------------------
Sana kavuşup da ayrıldıktan bu yana tıpkı ney gibi,
"Özledim" diye feryat ve inleyişlerim göklere erişti.
---------------------------------------------------
Ben senin ayrılığınla toprağa dönüştüm ki
Rüzgârlar tozumu alıp sana getirsin, özledim...
---------------------------------------------------
Gel, ruhum gibi yakınlaş ey iki cihanın sevgilisi;
Benim senden başka hiç kimsem ve hiçbir şeyim yok ki "Bu yüzden özledim"
---------------------------------------------------
Ben Hümâmî'yim lakin Süheyl gibi derdine düşmüşüm,
Nerdesin ey dermanım, yetiş ey benim Nevbahar'ım çok özledim...!