Bu gün hiyerarşi olarak benden oldukça üstün olan bir sürü insanın içerisine girmek zorundaydım. Gittiğim yerde çıkmam gereken katı ararken baktım eveet 6.kat c blok ve asansöre yöneldim. Asansörü beklemeye başladım ve benimle beraber bekleyen iki kişi daha vardı. Asansör geldi ve en önce ben inersem insanlardan müsaade istemeyeyim diye buyurun dedim ve sonra bindim asansöre. Zaten asansör ilk olarak 6. katta duracaktı. Geldik 6. kata arkamda ki kişi bildiğin yanıma yanıma yanaştı ve inmeye çalıştı anladığım kadarıyla sonra ben beklemedim tabi onu ve indim.
-İndikten sonra aslanım bi bakar mısın? Kimsin sen dedi.
Baktım adama benden maksimum 10 yaş büyüktür. Diğer bizimle beraber inen ise bi el pençe diğer tarafa gitti. Ondan önce asansörden indiğim için bu muhabbete (azara) girdiğini anladım.
-Burada çalışmıyorum ben dedim ve c bloku aramaya başladım. Muhabbeti uzatıp problem çıkarmaya pek niyetim yoktu açıkcası ya da yusuf yusuf bir durum mu oluştu tam bilemiyorum.
Sonra adamın gittiği yöne doğru gittim aynı yere gidiyoruz sanırım diye bir tutuşma başladı.
NEyse ki aynı kişiye gitmedim ve stressiz bir şekilde ayrıldım oradan.
HAyatımda en uyuz olduğum şeylerin başında bu tarz insan tipi gelmektedir. Hani filmlerde bi sahne olur ya bıçak çeker ''doğrarım lan seni'' diye sonra diğeri silah çıkarır ve adam ama abi ben yanlış yaptım kuzenim çıkarır moduna geçerler ya işte bu tarz adamların o modlarını çok seviyorum. Yine benzer bir adamın (nedense hep erkek geliyor aklıma) kendi altında çalışanlara davranış şekli ile üslerine karşı davranış şekli arasındaki fark beni insanlığımdan utandırıyor.
(bkz: kibirli insanların aciz olduklarını farkettikleri an)
(bkz: kapitalizm)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?