Tuhaf bir huzur. Evet huzurun tuhaf olanı. Acayipliğin sevimli yüzü. Git gide kısalmış cümlelerin artık tamamen kontrol edilemeyen şizofrenisi. Sanırım uzun zamandır, ilk defa bu kadar rahatım, hem de yolculuk kısmını sevmediğim bir yolculuğun öncesinde. Ne kadar sonra olacağını matematiksel olarak kestiremediğim için böyle yazdım dostum ama sen yine de yanlış anlayabilirsin, belirsizliği severim. Az daha toplumsal mesaj veriyordum, verdim de hatta ama sildim cümleyi. Maalesef, kontrolünü yapamadığım ve kontrolsüz olduğunda hayatta hiçbir şeyden haz almadığım kadar haz aldığım çağrışım makinamın beni anıdan anıya, konudan konuya, kağıttan şişeye, denizden martıya, martıdan özgürlüğe, özgürlükten bireyselliğe, bireyden topluma, evrenden doğaya, atomdan göz bebeğine, delilikten deliliğe sürükleyen bir yolculuk. (aslında fiziksel yolculuğu sevmeme nedenim olabilir bak bu.)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?