küfür olayını pek haz etmem doğrusu. Çok mantıklıda gelmiyor açıkçası. Bir insana, canlıya, cansıza kızdığım zaman bunu onun bir yerlerine bişe yapmakla, daha ağırı aile bireylerine sin kaf kullanmakla, kızdığım şeyi kötü kelimelerle betimlemek oldukça saçma geliyor. Bilakis küfür bana hep komik gelmiştir aslında küfrün anlamı zihnimde ister istemez canlanıyor ve gülüyorum çoğu zaman bunu söyleyen insana.
Belki de küfürden daha etkili cümleler vardır onlardan kaynaklı da olabilir.
Hayatımda çok fazla küfür etmedim doğrusu. Bu sürece sıkıntılı geçirdiğim askerlik dahildir. Normal ilişkilerde patavatsızlığımın etkisi çok büyük bu olayda aslında. Normal şartlarda küfrü hak edecek insana çekinmeden söylenmesi gerekeni söylediğimdendir belki de. BElki insanların beni bu şekilde kabullendiğindendir bilemiyorum.
Bilinç altımda kendimi kaybedip ağzımdan çıkan küfür olmadı mı bir tane var oda ''piç'' tir. Bunu çok uzun bir süre sorguladım. Normal şartlarda kimseye pek kullanmam ama ağzımdan çıktığına şahitliğim vardır. Çocukluğumda kullandığımı da hatırlıyorum ama bunu bana alıştıran neydi hatırlamıyorum doğrusu. BElki de o tadı ben bilmiyorumdur. Ağza gelen her şeyi söyleyip sonra rahatlamak gibi.
(bkz: küfür etmek )
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?