ülkü tamer'in konuşma şiirinde bahsettiği şey

bilen bilir, imgenin çoştuğu mübhem bir şiir. şiirde lisana hoş gelen bir musiki var. ancak akla yönelik bir anlam yok gibi. şiirin son dizesinde "çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen"den anladığım öylesine ağzından çıkmış bir şeyler gibi.

aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

iyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci...
çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen.

haluk bilginerden dinlemek isteyenler;