Bu gün başıma gelen olay şöyle;
MEB birimler arası futbol turnuvası var. Bizde katıldık. HAftada iki gün maçımız oluyor. Bize genelde salı ve cuma günleri denk geliyor. Bu gün özel öğretim ile maçımız var. maçı yaptık. Her zaman ki gevşeklikten dolayı ve arkadaşlar ile tebrikleşme olayları falan yine sona kaldım.
Soyunma odasına gittim. Lan arabaya gideyim hızlıca eve gideriz orada soyunurum, duşumu alır yatarım. NEyse çantayı ayakkabıyı toparladım bi etrafa baktım bişe kaldı mı diye. Zaten en son giyinenlerden biriydim. Etrafta da bişe yok araca doğru yol adım.
Araca bindim. Maç dikmende bu arada. Dikmenden kızılaya girmek üzereyken telefonu aradım sağı solu kontrol ederek baktım yok. Allah Allah çantada pantolonun cebinde kaldı herhalde dedim. Abi sağa çek bi telefona bakayım dedim. Baktım pantolon yok. Telefon,cüzdan,evin anahtarı haydaaaa.
Ben halı sahaya gidecem bi bakayım orada mı? Araç full. Şimdi adamlara gelin geri dönelim 10km yolu sonra gideriz diyemedim tabi. Döndüm geri.
Dolmuşa bindim üzerimde forma,altta transparana yakın beyaz bir short (bu şort maçta öyle değildi halbuki, dolmuşa binince öyle oldu demek ki) ayakta krampon ve siyah beyaz karışımı bir tozluk (çorap). Herkes bi kesti tabi sonra yarısı ilgilenmedi demek ki diğer yarısı bakmaya devam ediyor ya da ben öyle uyduruyorum.
Gittim halı sahaya baktım soyunma odasına yok, içeri gittim buraya pantolon getiren oldu mu diye yok dediler. Bi benim telefonu arayabilir miyiz dedim tabi dedi. ARadım müdür çıktı. Hayırdır müdürm benim pantolonun sizde ne işi var dedim. Maça gelen bi arkadaş kendi pantolonu sanmış. Sen onu sıkı tut ben bi odun bulup geliyorum dedim.
Müdürün ve benim evim işyerine yakın. İş yerine güvenliğe bırakıyorum al dedi. Tekrar dikmenden eve dönmeye çalıştım. Geri dönerken bi 50 TL almıştım yaşlı abiden. Cep bile yok. Elde parayla dolaşıyorum. geri dönmek için dolmuşa bindim yine herkes bana baktı. Allah allah dedim parayı verdim gittim oturdum. Dolmuştan indim metroya binmem lazım. Metroya bindim iki durak sonra farkettim ters yöne gittiğimi. Kendime az sövüp geri döndüm diğer yöne. Tekrar insanlar bakmaya başladı.
Metrodan inip gittim aldım pantolonu. Sonra eve gittim. Eve gelene kadar yaklaşık 3 saat falan sürdü bütün bu olay hemen hemen. Ayrıca ankaranın soğuğunda donla dolaştım dersem yeridir. Ayrıca bütün milletin mal mal bakışları da cabası.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?