Güzel şeyler öğrettim. Saygılı, arkadaşlarını ailesini kırmayan, naif, hassas, öğretmeni ne derse yapan ona çok değer veren, azimli bir çocuk oldu. Ama mutsuz oldu. Neden mi? Çocuk değil öküz yetiştiren insanlar yüzünden... Ben özendim bir çocuk yetiştirdim ama kaba görgüsüz kavgacı çocuklar benim çocuğumu kırdı, ezdi... Üzgünüm ve o üzüldükçe daha çok üzülüyorum...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?