zemin katın açık penceresi

çekingen biri için cesaret göstergesidir. zamanla gölgesinden bile saklanmaya yüz tutmuşsa hem de. hayatla önemli bir bağlantıdır. üşüdüğünüzü bilseniz açık tutmak istersiniz. nefes başka şey, ruhun alıp verdiği oksijen başka bir madde, madde bile değil; dokunamadığınız, uzakta kalan. yerine göre karanlığa teslim olmuş. hepsi bir yana pencere bir kere ama açık işte. kapalı değil. kapalı olsa hepten bağlıyorsun kendini. pencereyi açmadığın sürece dışarı çıkmak zorundasın. açarsan da yine umuda bağlıyorsun kendini. hem açtığın için hem de dışarı çıkmaya gerek kalmadığı için. görmek başka bir şey, duymak başka bir şey, görmek istemek, duymak istemek daha başka. bir de dokunmak istemek. dokunsak kaybolur o açık pencerenin huzuru. karanlığa ışık tutan bir göz gibi kalır tabi, sarı ışığıyla. yalnızlık başka, çok başka. sizi hayata ne yakın ne de uzak tutan o pencere...

duygulandırır beni. perdeni bile açmaya kıyamazsın. bilmesinle beni, yerimi yurdumu; kaçayım insanlardan. kaçamıyorsun işte. rüzgar yakalıyor seni yavaştan. sonra uğultular, sonra sessizlik. birden bakmışsın yalnızlık yine duvarında. ya o pencere olmasa? şükretme sebebi, mekana sıkışmak değil günün değişmesi zor. değişen güne alışmak. çabalamak. zorlamak. huzurlu bir uykunun kaçması gibi. beklenen ama tutulamayan bir şey, dokunamıyoruz işte. açık bir kere o, boşuna değil. kalabalıkların içindeki büyük yalnızlık... karıştın mı yalnızlığına herkes gibisin. herkes gibisin işte. hem de ne yaparsan yap... çık bir cama, sağa sola bir bak. tanı etrafı, tanınmak istemeyen tüm rahatsız dürtülerin ile. karışık, bulanık ve silinen. umut burada işte, zemin katın açık penceresi...