bunu yapan kişinin papaz veya imam olması bir özellik katmaz konuya.
ortada bir tecavüz birde hasta bir tacizci var. Tecavüz başlı başına büyük bir problem gibiyken yetmezmiş gibi hastalığını bulaştırması nasıl korkuttu beni anlatamam.
insanın kanını donduran olay. kendi yavrusuna bizim kadar zarar verebilen başka bir canlı daha var mı? ağır çok ağır...
bir dönem ölümlere alıştırıldık. haberin gereksiz tarafları ve sayı unsuru ile. artık sanki başka bir evredeyiz ve burada da en dip iğrençlikler ile sürekli karşı karşıyayız. bir insanın bir zarara uğraması hepimize olduğu anlamına gelir. yine bu süreçlerin götürüsüne bakarsak toplumsal hafızanın yaşadığı çöküş. bir acı etrafında taraf tutmayla başlıyor bu maalesef. acılar ortaktır, burada bir olup esas suçlunun kaçmasına izin vermemeliyiz...
yaklaşık bir ay önce bir haber bültenine denk gelmiştim. yolculuk esnasında. o süreçte hiç olmadığım kadar enerjik ve neşeliydim... ama o 10 dakika... şu haber bültenine bakmaz olaydım. insanın tüm yaşam sevinci gidiyor resmen. habere kısmına yansıyanlar buysa arka planda, kayıt dışı olan da kim bilir neler vardır... tamam gerçeklerle yüzleşmek şart ama öyle bir mutsuzluk aşılanıyor ki, bu gidişle gelecek nesillerin dünyası (bir şeyler en baştan düzelmediği sürece) maalesef daha vahim tabloları yaşayacak.
her zaman umutluyum. çok okumalıyız, çok çalışmalıyız, çok üretmeliyiz...