Bi zamanlar Ümraniye'den Sirkeci'ye işe gidiyordum. Bu gidiş geliş iki yıl sürmüştü. O zamanlar marmaray da yok mecburen vapura biniyorum.
Pek sevmezdim binmeyi. Bu sevmeme durumum her yere geç kaldığındandı.
Uzun zaman sonra binmek terapi etkisi yaratıyormuş.
vapura binmek
Marmarayın kalabalığından, rayların gıcırtısından, şehrin keşmekeşinden bıktığınızda ve acelesi olan bu şehirde acelenizin olmadığı zamanlarda, ciğerlere mis gibi deniz havası doldurularak yapılan güzel seyehat...
Bu vapur adalar vapuruysa keyiften dört köşe olmanız gayet normal oluyor.
Bir çok insanın hayatında hiç tatmadığı, istanbul da yaşayan bir çok insanın vapuru bile görmediği söylenir.
Aylar sonra ilk defa gerçekleştirdiğim ulaşım faaliyeti. Çok güzel bir his.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?