can sıkıntısı

genelde mutlu olunmamak ile aynı anlama gelir

(bkz: sıkı can iyidir çıkmaz)

Böyle bazen gelir. Bi kavga edesin olur böyle birilerine sarasın, gıcık edesin, abur cubur yiyesin, en olmadı uyuyasın gelir...şimdi kimi gıcık etmeliyim onu bulamadım...

aniden bastıran bahar yağmuru gibidir. ahmak ıslatan desek daha doğru... küçük bir boşluk yüreğini sıkmaya başlar onunla yetinmez içini sıkmaya başlar onunla yetinmez bulunduğun yeri sıkmaya başlar sığamazsın. bir nedensizlik baş gösterir. nedenlere ve geçmişe takılır kalırsın can sıkıntın büsbütün artar.
dikkat! yapılmaması gereken şeyler tam bu zamanda kapını çalar sakın ha. ! (başta da abur cubur yemek.
edit: @5 bana sarabilirsin yüce @hermione (^^)

@6 sana sarılabilirim ancak :)

bazen gün içinde aklıma can sıkıcı bir şey geliyor sonra unutuyorum. fakat gün boyunca canım sıkılmaya devam ediyor. sürekli eksik bir şey varmış hissi oluşuyor. sonra hatırlamaya çalışıyorum ki genelde uzun sürüyor. hatırlayınca ne kadar saçma birşey olduğunu farkediyorum ama gün boyu çıldırtabiliyor. evet bu da bir versiyonu can sıkıntısının

bazen öyle boyut alıyor ki insan katlanamıyor.
nerdesin ey şehri ramadan.
(bkz: ramazan ayı)

Olmadığında niye sıkılır ki insan diye düşünürüm hep, sıkıldığımda ise diğer insanlar ne kadar umursamaz diye

aslında zamanın iyi değerlendirilmediğinin bir göstergesidir. sürekli peşinde olabileceğiniz bir ilgi alanı tüm sorunu çözer. günümüzde o kadar çok alternatif var ki... buna da öyle tamamen vakti boşa geçirmemeyi değil tam tersine o vakti sistemli bir şekilde kullanmayı ifade ediyorum. insan hayatına o kadar çok şey sığdırabilir ki, kendini karbondioksit döngüsüne teslim etmesi hatadır.