adamın birinin bir kişiye borcu varmış ancak ödemeye hiç niyeti yokmuş. uzun bir süre parasını tahsil edemeyen alacaklı sonunda borçluyu mahkemeye vermiş. duruşma günü yaklaştıkça borçlunun etekleri tutuşmuş. zira borcu sabit olduğundan mahkemenin kendisini haksız bulma ihtimali çok yüksekmiş. ne yapayım diye kara kara düşünürken bir arkadaşına rastlamış. halden anlayan arkadaşı da "derdin nedir?" diye sorunca borçlu durumu özetlemiş. arkadaşı demiş ki, "ben sana bir çözüm söylerim ama davadan yırtarsan 3 liranı alırım." çaresiz durumdaki borçlu hemen kabul etmiş. bunun üzerine arkadaşı demiş ki, "hakim sana ne derse desin 'lolo' de, böylece hakim yakandan düşer"
duruşma günü gelmiş çatmış, hakim borçluya "senin bu adama borcun olduğu doğru mu" diye sormuş. borçlu hemen "lolo" demiş. hakim "ne diyorsun evladım" demiş. borçlu yine "lolo" demiş. hakimin yarım saat boyunca sorduğu her soruya "lolo" diye cevap veren borçlu sonunda hakimi bezdirmiş, hakim "çık git gözüm görmesin seni hergele!" demiş.
borçlu sevinç içinde çıkıp giderken bir de ne görsün, kendisine akıl veren arkadaşı yolun karşı tarafında dikilip kendisini beklemiyor mu? arkadaşı yaklaşmış ve sormuş "ne oldu, davadan yırttın mı?" borçlu bu soruya müspet cevap vermesi halinde kendisinden 3 lira isteneceğini bildiği için "lolo" demiş. bunun üzerine akıl veren arkadaşının gözleri kocaman açılmış ve o tarihi soruyu patlatmış: "bize de mi lolo?"
