adına sessiz gemi şiiri yazılan kadın.
hazır yeri gelmişken hasan balcıgil 'in celile romanını yeni okudum. okuduğum kadarıyla da celile hanımla ilgili şu yorumları yapacağım: -osmanlıyı savunan sonradan düşüncesini değiştiren ama tam bir osmanlı kadını olan kişi benim gözümde. ilk izlenimim bu. devam edersem: sevdiği adamın (yahya kemal) beklentilerini karşılayamaması sonucunda ülkesini, oğlunu, ailesini bırakıp paris ' e giden bir sorumsuz. benim gözümde böyle. oğlunu bırakıp gidecek ne oldu sorarım sana. ülkesinde savaşlar olurken hala tablolarından vazgeçmeyen, savaşlarla da pek ilgisi olmayan, insan sevgisi adı altında ingilizlerin himayesine girmeyi kabul eden bir korkak. kocasından sünepe diye ayrılıp, (yahya kemal aşından sonra paris dönüşü ) evden çıkarken gördüğü tanımadığı , bir şey de hissetmediği bir adamla evlenip 2 gün sonra da boşanan bir kadın. sonra da yok efendim ben nazım 'ı 2 kere doğurdum. oldu. !!! ülkende savaş olurken oturup nü resimlerini yapan, sevgilisi yüz vermedi diye evini barkını ailesini en önemlisi çok sevdiği oğlunu bırakıp paris'e giden kadın. gelip de bana bu kadın adına kitap yazmayın. !!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?