devletin para vererek itaat altına alma politikası

Cülus dağıtmak.

Osmanlı padişahları isyan ettiklerinde ya da isyan etmelerinden korktuklarında Yeniçerilere ve onların akıl hocası ulema'ya (yargı mensupları) para dağıtırlardı. Ama bu para isyanı sadece ötelemeye yarardı. Bir dahaki sefere daha güçlü bir isyan mutlaka zuhur ederdi. Sultan Abdülaziz paşalarından parayı ve serveti sakınmaz, en iyi şekilde hizmet etmeleri için daima kesenin ağzını açar, hediyeler verirdi. Zengin ettiği paşaların başında gelen, serveti dillere destan Hüseyin Avni Paşa kendisini devirdi, devrik padişah serasker paşanın gözüne baka baka can çekişerek öldü. Başbakan Necmettin Erbakan, memurları kendi tarafına çekebilmek için cihet-i askeriyeye ve diğer devlet memurlarına çok büyük bir maaş zammı yapmıştı. Ancak bu paralar hiçbir işe yaramadı, adeta linç edilerek hükumetten düşürüldü. Örnekleri çoğaltmak mümkün...

Şimdi hükumet, devlet içinde devlet gibi hareket eden ve kendisine karşı bürokratik muhalefetin odaklandığı yargı mensuplarına ve üniversite camiasına maaş zammı yapmaya hazırlanıyor... Bu yolla yargıyı ve üniversiteleri frenlemek istiyor. Kimsenin maaşıyla zorumuz yok ama ben söylemiş olayım, maaş zammıyla bu işler çözülmez. Tarihimiz bize gösteriyor ki, biti kanlanan daha bir tava gelir... Hükumetimiz bu gerçeği aklından çıkarmasa iyi eder. Hele bir düşünsünler, paralel yapı parasızlık yüzünden mi darbeye kalkıştı? Yoksa para bolluğundan mı azdı? Kesenin ağzını açarak kazanabileceğiniz kesimler bellidir: köylü, esnaf ve işçi... Memurlar, askerler, polisler, yargıçlar, bürokratlar, üniversite mensupları parayı gördükçe daha az çalışır, daha az itaat eder. Siyaset tarihimiz bize bunu söylüyor.