ilk açıldığında gel yazar ol dedimedi cayisallama bana. bana destek olmaya mecbursun dedi. İlk söylediklerinden biriyim. İlk yazarlarından biriyim. İlk zamanlar o kadar salakça şeyler paylaşmışım ki şimdi komik geliyor. Bu o zamanki bilgi düzeyimi, yaşamımı yansıtmıyor elbette sadece sözlüğü başkasının çocuğu gibi görmemle alakalıymış. Okumaya üşenen ben yazmaya üşenmez oldum. Bu durumdan çok mutluyum.
bu gün dönüp geriye baktığımda iki yılı devirmişiz. 3 bine yakın etry girmişim. emek vermişim. bana para verselerdi yapamazdım herhalde böyle bir şeyi. Belki benim para vermem gerekiyor bu düşüncelerimi hala burada tuttukları için.
bu yazdığım 3 bin entry içinde insanlar elbet bir şeylerden faydalanmıştır. Elbet sinirlenmiştir. Var olmak gerçekten güzel bir duygu. Bir ara bütün entrylerimi silip gitmeyi düşündüm. Burada en az benim kadar emek veren ve sonra herşeyi silip giden bir yazardan sonra. sonra vaz geçtim.
şu sözlükte çok kıymetli insanlar tanıdım. Kimseyle mesajlaşmam doğru dürüst. Çok nadiren mesajlaştığım oluyor. Ama okuyorum. Herkesin kafamda bir profili var profil fotoğrafından ziyade.
bir sene ya sürer ya sürmez düşüncesi taşıyorudum. Kimse gelmez kapatır gideriz diye düşünüyordum. Kürt inadını hesaba katmamışız demek ki!
ben emek verdiysem cayisallama yattı içeride. Azminden, bize saygısından, sevgisinden dolayı gerçekten müteşekkirim.
Not: Teşekkür etmem gerektiğini düşündüm sadece.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?