hiç benzetme yapmadan konuşmak

Çok zordur. Bu durum için çok büyük bir çaba gerekir.

Biz bir insanın ne demek istediğini onun kullandığı “benzetmelerle” anlarız. Aynı zamanda seçtiği benzetmeler bize o insanın dünya görüşünü de anlatır. Sadece o insanın fikrini anlamakla kalmaz onun nasıl biri olduğunu da anlarız.
Hayatı bir “maceraya” benzetenle bir “sınava” benzetenin bakışları çok farklıdır. Kendimizi ifade ederken kullandığımız “mecazlar” bizim nasıl bir zihniyete sahip olduğumuzu ortaya koyar.

Düşüncelerimizi “ete kemiğe büründüren” benzetmeler ve metaforlardır. “Buz kestim.” deriz, “İçimde bir yangın var.” deriz. Diyemezsek iletişimimiz kopar ve ifade edemeyiz kendimizi.

boşa mı sayfalarca bir merdiven anlatılır ? tabii ki bir şeye benzeteceksin ki 1 2 cümlede açıklansın.

konuşmayı sıradanlaştırır. soyutun soyutu, ruhsuz bir hale sokar. nasıl görsel tasarımda dokular dokunma hissi uyandırıyorsa konuşma/yazma için de benzetmenin işlevi eşdeğerdir.

Hep benzetme yaparak konuşmaya göre oldukça zordur.