istanbul

1874'te türkiye'ye gelen, istanbul aşığı italyan yazar edmondo de amicis şöyle demiş:

\" istanbul'u galata köprüsünden seyrettiğim zaman, bu düşünce sık sık zihnime takılıyordu.bu şehir, bir veya iki asır içinde ne olacak? ne yazık! güzellik medeniyete kurban gitmiş olacak. gelecekteki istanbul'u, korkunç ve gamlı haşmetiyle dünyanın en güler yüzlü şehrinin harabeleri üzerinde yükselecek şark'ın londrası halinde görür gibi oluyorum. tepeler düzleştirilecek, korular yerle bir edilecek, rengarenk küçük evler yıkılacak, ufuk koynundan binlerce kocaman fabrika bacasının ehram şeklindeki kule çatısının yükseldiği, saray, işyeri, imalathane dizileriyle her taraftan kesilecek; uzun, dümdüz, birbirine benzer sokaklar istanbul'u birbirine muvazi kocaman yollara ayıracak; telgraf telleri gürültülü şehrin damlarının üzerinde büyük bir örümcek ağı gibi iç içe geçecek; galata köprüsünün üstünde siyah bir silindir şapka ve bere selinden başka bir şey görülmeyecek; esrarlı sarayburnu bir hayvanat bahçesi, yedikule bir hapishane, hebdomon (bakırköy) bir tabiat tarihi müzesi olarak görülecek; her şey sağlam, hendesi, faydalı, kurşuni ve kasvet verici olacak..