evliliğe giden yolda atılmış büyük bir adımdır ..
evlilik kesinlikle öne çekilmeli ve çocuğu aldırmak asla düşünülmemelidir ..
kız arkadaşın hamile kalması
ben şimdi ne bok yiyeceğim, iş yok, güç yok, okul bitmedi, ailenin haberi yok ve buna benzer bir sürü problem ile uğraşacaksın demektir.
Yukarıdaki problemler başının etini yiyebilir. Seni deliye döndürebilir.
Ancak olaya şu şekilde bak derim, artık kimin başına geldiyse ve gelecekse, bir can var ortada yavaş yavaş büyüyen, senin olan, sevdiğin sevgilim dediğin kişinin olan bir can.
Yukarıda saydığım ve daha fazlası ile meşgul olabilirsin, olacaksında ancak senden olan ve senin olan o iki canın kıymetini bil.
Kendi saçma sapan bi boka yaramaz bahanelerini (iş,güç,aileler) bi tarafa bırak ve artık aile babası olduğunun farkına var. Artık bir ailen olduğunun bilinci ile üzerine düşeni yapmaya çalış. Öncelikle ailene söyle durum bu şekilde, sonra asgari ücrette olsa bir iş bul kendine, bi şekilde o aileyi geçindir.
rızık Allahtan gelir. Hele çocuk olunca o çok kısa bir süre içerisinde gelir. O çocuğa bakamam edemem deyip kendini de karşındaki iki canı da heba etme.
Bize dayatılan edilen sistematik yaşam biçiminden dışarı çıktın diye de üzülme, herkes o saçma sistematik hayatı yaşamak zorunda değil. Okul,askerlik,iş,düğün,çocuk bu değildir hayat. Bu şekilde olduğunu lütfen düşünme. Bir insanın elinde dört parmak olsa da şikayetçi olur neden eksik altı parmak olsa da şikayetçi olur neden fazla diye. Herkesle aynı şekilde yaşayacaksın diye bir şey yok. Neyse nasibine düşen o kadar değil midir zaten bu hayat dediğin.
Erkek olarak güçlü olman lazım, sen güçlü olmazsan o aile başlamadan biter, çocuğu ya aldırır ve yıllar sonra bin pişman olursun yada bi şekilde doğar ve bi yerlere atarsınız. Atma derken en kötüsünü düşünmek istemiyorum tabi ancak sen büyütemezsin onu düşün. Düşünülecek bir şey varsa oda bu. Ayrıca sevgilim dediğin şeyi de kaybeder bi daha o sevgiyi hissedemeyebilirsin.
Son olarak hayatta en güzel şey sevdadır. Bu zamanlı olur zamansız olur biraz nasip tabi. Şans diyenler de var. Yakaladıysan bırakma derim. O çocuk olsun diye yemediği iğne kalmayan kadınlar, gitmediği ülke kalmayan erkekler var. Kendi saçma sapan korkularınla mahvetme.
Korktuğun şey geçim ise para ise emin ol bir şekilde bulunur. Bulamazsan ben sana bunu temin edemem belki ancak kanuni, helal yollarını söyleyebilirim. En kötü ihtimal okuyorsan okulu bırakırsın, eşin okuyorsa okulu bırakır asgari ücretle çalışırsınız.
Hayatta en güzel şeylerden bir diğerini de yazmak isterim. Kendi emeğin ile aldığın şey en kıymetli şeyindir. Bir aile kuracaksan halı yoksa o halıyı ortak alırsınız ve o halı normal şartlarda, sistematik hayat düzeninde olan hiç bir halı kadar kıymetli olmaz emin ol buna.
Edit: Ne yapıyorum, ne yazıyorum ben böyle!
Yukarıdaki problemler başının etini yiyebilir. Seni deliye döndürebilir.
Ancak olaya şu şekilde bak derim, artık kimin başına geldiyse ve gelecekse, bir can var ortada yavaş yavaş büyüyen, senin olan, sevdiğin sevgilim dediğin kişinin olan bir can.
Yukarıda saydığım ve daha fazlası ile meşgul olabilirsin, olacaksında ancak senden olan ve senin olan o iki canın kıymetini bil.
Kendi saçma sapan bi boka yaramaz bahanelerini (iş,güç,aileler) bi tarafa bırak ve artık aile babası olduğunun farkına var. Artık bir ailen olduğunun bilinci ile üzerine düşeni yapmaya çalış. Öncelikle ailene söyle durum bu şekilde, sonra asgari ücrette olsa bir iş bul kendine, bi şekilde o aileyi geçindir.
rızık Allahtan gelir. Hele çocuk olunca o çok kısa bir süre içerisinde gelir. O çocuğa bakamam edemem deyip kendini de karşındaki iki canı da heba etme.
Bize dayatılan edilen sistematik yaşam biçiminden dışarı çıktın diye de üzülme, herkes o saçma sistematik hayatı yaşamak zorunda değil. Okul,askerlik,iş,düğün,çocuk bu değildir hayat. Bu şekilde olduğunu lütfen düşünme. Bir insanın elinde dört parmak olsa da şikayetçi olur neden eksik altı parmak olsa da şikayetçi olur neden fazla diye. Herkesle aynı şekilde yaşayacaksın diye bir şey yok. Neyse nasibine düşen o kadar değil midir zaten bu hayat dediğin.
Erkek olarak güçlü olman lazım, sen güçlü olmazsan o aile başlamadan biter, çocuğu ya aldırır ve yıllar sonra bin pişman olursun yada bi şekilde doğar ve bi yerlere atarsınız. Atma derken en kötüsünü düşünmek istemiyorum tabi ancak sen büyütemezsin onu düşün. Düşünülecek bir şey varsa oda bu. Ayrıca sevgilim dediğin şeyi de kaybeder bi daha o sevgiyi hissedemeyebilirsin.
Son olarak hayatta en güzel şey sevdadır. Bu zamanlı olur zamansız olur biraz nasip tabi. Şans diyenler de var. Yakaladıysan bırakma derim. O çocuk olsun diye yemediği iğne kalmayan kadınlar, gitmediği ülke kalmayan erkekler var. Kendi saçma sapan korkularınla mahvetme.
Korktuğun şey geçim ise para ise emin ol bir şekilde bulunur. Bulamazsan ben sana bunu temin edemem belki ancak kanuni, helal yollarını söyleyebilirim. En kötü ihtimal okuyorsan okulu bırakırsın, eşin okuyorsa okulu bırakır asgari ücretle çalışırsınız.
Hayatta en güzel şeylerden bir diğerini de yazmak isterim. Kendi emeğin ile aldığın şey en kıymetli şeyindir. Bir aile kuracaksan halı yoksa o halıyı ortak alırsınız ve o halı normal şartlarda, sistematik hayat düzeninde olan hiç bir halı kadar kıymetli olmaz emin ol buna.
Edit: Ne yapıyorum, ne yazıyorum ben böyle!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?