Bu yazıdan da anlıyoruz ki, Türk şehirleri, tarih boyunca belediye başkanlarından gördüğü kötülüğü kimseden görmüş değildir. İşgal ordularının bile cür'et edemeyeceği cinayetler maalesef hep belediye reisleri eliyle işlenmiştir...
Diyor ki, "Önüne geleni yıktı da, Gülhane Parkı girişindeki Fatih'in geçtiği o kapıyı yıkamamak Cemil Paşa'ya bir dağ-ı derûn (derin yara) oldu."
Aradan yüz yıl geçmiş. Şimdikiler de beton dökemedikleri her karış için, derin bir yara almış gibi kıvranıyorlar. İstanbul'da deprem için ayrılan 400 toplanma alanı sayısı 70'e düşmüş.
