kitabın sonu şöyle bitiyordu. (baya etkilemiş ki 15 sene geçmesine rağmen hala unutmamışım.)
babası, oğlunun askeriyeden yazdığı mektubu okuyor, çocuk binbaşı olmaya terfi etmişti sanırım. annesi de, artık köyüne dönsün, bizim gibi sıradan bir aile için çok fazla bu kadar mertebe, çok özledik oğlumuzu, gelsin diğer ikizi gibi onun da yuvasını kuralım falan diyordu. babasının sözü şu oluyor. ''korkarım gelmeyecek, evlenmez de hiç bir zaman, çünkü sevdiklerine tüm kalbiyle tüm benliği ile bağlanıyor bu çocuk'' cümlelerde ufak tefek hatalar olabilir. ama olay örüntüsü bu şekilde.