küçükken istenen ama sahip olunamayan şeyler

krampon ve kum saati.

Küçükken o kadar çok kundurayı yırtardım ki bizimkiler de bıkmadan gidip kundura alırlaradı. Ya ben düzgün ifade edemedim ya da onlar hiç anlamak istemediler ve bi türlü krampon almadılar o kadar ısrarıma rağmen.

Kum saati ise hiç kimseden istemedim ama hep bi alasım vardı. Nedense hep bir bahane çıkardı ya da param olmazı ve alamamıştım.

Bu çok istediğim şeyleri şimdi de istiyorum ama alamıyorum. Hala bir kramponum yok ve hala bir kum saatim yok. Maliyeti içtiğim sigara fiyatının yarısı kadar ama alamıyorum işte.

Küçükken bazı alışkanlıkları edinmeniz lazım. Düzgün giyinmeyi öğrenemediyseniz büyürken de yeşik gömlek üzerine pembe kravat takarsınız.

çok düşündüm başlığı okuyunca, öyle maddi yönden çok isteyip de sahip olamadığım bir şey olmamış. bu kücükken cok zengin olduğumuz için değil, sanırım alınabilir ve alınamayan şeylerin farkında olmamdan dolayı hayallerimde çok uçmamamdan kaynaklanıyor.
ama en çok ne isterdin diye sorsanız; eve gelince annem evde olsun, kapıyı o açsın, çalışmasın evde bizi beklesin isterdim.

spor ayakkabı. 2. ayakkabıyı geçtim sağlam ayakkabı bile lükstü o zamanlar benim için.

ben evlenmek istiyordum. Nasıl bir mantıksa artık.

(bkz: Oyun hamuru )

sanal hayvan. sınıfta bi tek benim yoktu hala da yok.

sanal bebek.
bayram harçlığımla alacak olurdum dükkanlarda kalmazdı ben paramı başka şeye harcayınca tekrar piyasaya çıkarlardı.
şanssız olmak böyle bişey.

sallanan at