Sürgün gelip sürgün giden elleri kana bulaşmamıs bir halk Malakanlar...
1880 yılında sürgün kavim olarak geldiler Kars ve Ardahan'a yerleştiler. Ellerine silah almadılar. İnsan öldürmeyi günahların en büyüğü saydılar. Birikimlerini ve bilgilerini paylaşmaktan çekinmediler.
Kırk yıl kaldılar. Kimseye düşmanlık beslemediler. Peygamberleri Maksim'in İsa'nın ruhunda Ağrı dağına zuhur edeceğine ve yer yüzüne ilahi adaletin geleceğine inandılar.
İbadet yerleri Sabrayan'a resim,ikon,hac asmadılar. Öğrendikleri ne varsa yöre halkıyla paylaştılar. Vicdani redçiydiler. Hiç asker olmadılar.
1921 yılında askere alma kanunu çıkınca eziyete uğradılar. Ekinleri yakıldı. Malları talana uğradı. İnançlarına aykırı olarak zorla askere alındılar. Ellerine kan bulaşmamış bir halkın eline silah tutuşturdular.Kendilerine yapılanları duyurmak için Kura köprüsünü ve Kars garını işgal ettiler... Samanlıklara hapis edildiler.
1921 sonbaharında geldikleri yerlere evlerini eşiklerini bırakarak hüzün içinde gittiler. Düşmanlık nedir bilmediler. Giderken evlerine ekmek,su ve tuz bıraktılar. Bizden sonrakiler aç kalmasın ve barış içinde yaşasınlar diye...
Aradan yüz yıla yakın bir zaman geçti ve onlar hala unutulmadı...Benim doğduğum topraklarda iz bırakan, her zaman iyiyle yad edilen, militarizme her koşulda karşı çıkan, onun üniformasını giymeyi reddeden BARIŞIN sembolü bu halkı saygıyla selamlıyorum...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?