İmam- azam'ın hasımlarından biri, bir gün hased ve kininde o dereceye vardı ki, îtidâlini kaybedip hiçbir sebep yokken i̇mâm-ı âzam ebû hanîfe’ye bir tokat attı. Ebu hanîfe hazretleri ise muhâtabına bakarak onun hiç beklemediği şu karşılığı verdi:
“–senin tokadına ben de bir tokatla mukâbele edip sana bu hareketinin cezâsını verebilirim, buna gücüm yeter. ama bunu yapmayacağım.
seni, cezâlandırması için halîfeye şikâyet edebilirim, fakat bunu da yapmayacağım.
bana yaptığın bu kötülüğü, cenâb-ı hakk’a şikâyet edebilirim, bunu da kat’iyyen yapmayacağım.
mahşer günü, senden benim intikamımı almasını cenâb-ı hak’tan niyaz edebilirim. ancak o dehşetli günde, seni böylesine zor bir durumda bırakmayı da düşünmüyorum.
kıyâmet şu anda kopsa ve bu sözlerim, senin hakkında bir şikâyet olarak kabul edilse, derhal sözümü değiştirir ve cenâb-ı hakk’a, cennet’e sensiz gitmek istemediğimi söylerim.”
Allah razı olsun. Şefaatlerine nail oluruz inşallah
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?