james monaco "bir film nasıl okunur" kitabını okumamış insan beyanıdır. armoni, ezgi yapısından bihaberdir, sevmiyorum dersin o olur ama diğeri abartı olmuş. bugün sanki herkes aristokrat mı? fotoğraf için de aynısı yapılmış, yok yüksek sınıf, aristokrasi ürünü vs. sonradan yayılmış tüm sınıflara, demokratikleşmiş. ki müzik yani bu sınırsız, kimseyi dinlemez. tutamazsın bir kapta. serdar ortaç notalara sallamıştı, ne oldu sonra? bir yerde sonsuzluk ihtimali olan bir üretim varsa dikkatli konuşulmalıdır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?