mahallenin birinde iki bakkal varmış. bakkallardan biri çok neşeli bir adammış. her müşterisiyle ilgilenir, hallerini hatırlarını sorarmış. diğeri ise mecbur olmadıkça konuşmazmış. hiç gülmezmiş. bu asık suratlı duran bakkal malın en iyisini getirirmiş ama herkes diğer bakkaldan alışveriş yaparmış. bir gün bu bakkallar sirke ve bal satmaya karar vermişler. asık suratlı olan balın en hakikisini bulmuş, en iyisini getirmiş. güler yüzlü bakkal da sirke satmaya başlamış. sirke satan bakkal tüm sirkeyi o gün bitirmiş , ama bal satan bakkala kimse girmemiş hiç bal alan olmamış. bakkalın canı bu duruma çok sıkılmış. mahallenin bilge kişilerinden birine danışmış.
-evladım demiş bilge, sen bal satıyorsun ama suratın sirke satıyor. diğer bakkal sirke satıyor ama suratı bal satıyor . bu yüzden herkes ondan alıyor demiş.
işte deyimimizin öyküsü. (^^)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?